Paulit-ulit

Pagkatapos madala lahat sa dressing plant ang aming mga alagang manok noong Lunes ng umaga, kanina (Miyerkules) ay naging abala na naman kami sa paghahanda ng manukan dahil sa Biyernes ay darating na naman ang susunod na laksa ng mga sisiw! [Tuwing ika-60 araw paulit-ulit lang itong aming mga ginagawa: maghanda ng sheds, tanggapin ang mga sisiw, mamumulot ng mga namamatay na mga manok, at kapag malalaki na sila- magha-harvest...]


Hindi tulad sa Manila na nagiging 18'C ang temperatura o sa Benguet na umaabot ng 8'C sa kasalukuyang panahon, lumalampas 30'C na ang aming temperatura rito, 41'C pa nga kahapon! Dahil sa init ng panahon dito, mas natutuyo at mas lumulutang ang mga mapipinong hibla ng tinadtad na dayami ng trigo na aming ginagamit bilang banig ng mga sisiw. Ang resulta mas lalo kaming nangangati habang nagsasabit ng mga kurtina at naglalagay ng mga bakod sa loob ng manukan! Whew!

Pero kahit pagod sa loob ng manukan, pagpasok ko rito sa aking caravan at masilip ko sa dashboard na may mga nag-iiwan pa rin ng puna sa aking mga paulit-ulit na mga hinaing tungkol sa aking trabaho, nawawala na rin ang lahat ng sakit ng aking katawan. Ganito pala ang pagba-blog, parang katumbas pa nito ang dalawampung Paracetamol (salamat Abou sa paghahambing na ito).

Isa sa mga updated na blogs kanina ay ang Life's a Twitch ni Yanah kaya 'yon ang una kong narating. Habang binabasa ko ang entry niya tungkol sa mga fairy tales ay na-realize kong ang mga suliranin ng ibang tao ay totoo ngang mas mabigat pa kaysa sa ating mga sariling problema. Gusto ko sanang mag-comment pero napakahaba ang nais kong isulat, kaya ini-link ko nalang siya sa dati kong post na tungkol din sa mga fairy tales.

Kaya du'n sa mga nagsasawa na sa aking mga paulit-ulit na posts, pasensiya na pero habang ako'y hindi pa nakakagawa ng panibagong entry para rito sa The Chook-minder's Quill heto ili-link ko kayo ulit sa dati kong post, ang Fantastic Reality. Ito ang sagot ko kay Yanah sa kanyang fairy tales. Kung medyo mahaba ang panahon niyo sa pagbabasa, pwede niyo itong basahin.

Doon sa mga nakarating sa at nakapagbasa ng isiningit kong post na Monetary Pharmacology (a metaphor), pasensiya na kung dumugo ang inyong ilong. Post ko rin dati ito sa kabila, at dahil nagkaroon ng mga virus (?! sariling term ko lang 'yan) comments na paulit-ulit (mga 300 comments na siguro), binura ko ito doon at isiningit ko rito. Nasasayangan kasi akong mawala itong bunga ng kalikutan ng aking utak. Sa mga naka-appreciate, Meow at Mightydacz, maraming, maraming salamat!

Ako'y magbabalik... kaagad!