Fely

Ika-8 ng Enero 2010
Port Wakefield, S.A.
Australia


Mahal kong Fely,

Kumusta ka na?

Walong tulog nalang magtatatlong taon na ako rito sa Australia. Subalit pakiramdam ko wala pa ring nangyayari sa akin. Stale and still.

Simula noong taong 2007 pakiramdam ko ako'y naglalakad sa isang patag at baku-bakung kalsada ngunit ang mga pagsisikap na aking ginagawa habang naglalakbay ay tulad naman ng umaakyat sa isang napakatarik na bundok! Mahirap. Career-wise, akala ko noon kapag makarating ako rito, magiging pasulong pero hindi pala... Mali ako, dahil sa ngayon nag-regress na ako!

Kung hindi ako umalis after a year of working sa dati kong trabaho sa isang babuyan sa Queensland malamang naging permanent resident na rin ako ng bansang ito. Pero siguro, hindi talaga para sa akin 'yong trabaho, pati ang makuha ang residency ng ganu'n kabilis.

Very hopeful and positive ako nu'ng nagsimula ako rito sa manukan. Kung hindi ko nakita itong trabahong ito, malamang magkasama na tayo diyan ngayon. Sabi nila, blessing na nandito ako, pero kapag nasa workplace at ini-execute ko na ang mga gawain pakiramdam ko ito ay isang curse!

Nagugulat lang kasi ako kapag nasa trabaho at malalaman kong kailangan kong magpalit o mag-ayos ng tumatagas na water pipe, magtanggal ng sirang motor, at makuryente habang nag-aayos ng naglolokong electrical control board! Hindi ko kasi narinig ang salitang 3/4" PVC TT coupling, thread at teflon sa Anatomy noon... absent siguro ako sa klase noong ini-lecture ang tungkol sa gearbox at ball bearing sa Pathology... bakit kasi wala akong na-encounter na vice grip at wrench noon sa Surgery! Nakakalito, kasi kung sa Microbiology gram negative bacteria stain red in Giemsa, ang wire at terminal na kulay pula ay positive naman sa Electronics!

Nakaya kong manatili ng dalawampu't-apat buwan sa manukang ito dahil sa pag-asang makakamit ko ang katuparan ng aking simpleng pangarap. Kinakaya ko dahil sa pangakong permanent residency (PR) pagkatapos ng dalawang taon. Subalit ngayong nakumpleto ko na ang kinakailangang panahon ng panunungkulan, tila tulog at manhid ang kinauukulan! Apat na araw na ang nakalipas nung ipinadala ko ang liham na nagri-request para sa aking PR nomination at sponsorship sa kumpanya pero hanggang ngayon wala pa ring tugon!

Very frustrating ang patakaran ng Australian Immigration, sa aking kasalukuyang posisyon sa trabaho, hindi maari ang independent PR application sapagkat hindi kasama sa critical occupation list ng bansa ang veterinarian at mga farm workers. Mas kailangan nila ng mga enhinyero, nars, at ang mga mahuhusay at bihasa sa kompyuter!

Very frustrating din dahil takot ang mga employers na maging residente kaagad ang isang banyaga sapagkat maari na itong makahanap ng bagong mapapasukan at tuluyan na silang iwanan! Kaya kahit na nakumpleto na ang dalawang taong serbisyo, ngunit may bisa pa ang working visa at may natirang isa o dalawang taon pa ang kontrata, sorry nalang ang isang kawaning tulad ko- na umaasa ng agarang residency.

Nakakainip ang maghintay... 'di bale sanang maghintay kung talagang may paparating; masamang maghintay kung hindi darating ang hinihintay; at ang 'maghintay sa wala' ay ang pinakamasaklap na paghihintay!

Hangad ko ang Australian residency ngunit hindi ko alam kung kaya kong isagawa at panindigan ang lahat ng mga katungkulan at pananagutang kaakibat nito. Ayaw ko ring maging unfair, sapagkat alam kong ang residency na aking inaasam ay hindi dapat hanggang sa papel lang. Inaamin ko, hanggang ngayon ikaw pa rin ang mahal ko- Bb. Fely Pinas.


Nagmamahal,
RJ

.